ولادت امام رضا چندروزبعدازشهادت امام صادق اتفاق افتادواین درحالی بودکه آنحضرت آرزوداشت فرزندامام کاظم راببیندازامام کاظم روایت شده است که فرمودازپدرم جعفربن محمدبارهاشنیدم که می فرمودعالم آل محمدازتوبوجودمی آیدوماش من اورادرک میکردماوهم نام جدم علی است.
درروایت آمده که حمیده شبی پیامبرخدارادرخواب دیدوآنحضرت به اوگفت که نجمه رابه فرزندخودموسی ببخشدزیراازاوفرزندی بدنیا می آید که بهترین اهل زمین است به این سبب حمیده نجمه رابه آنحضرت بخشیدازامام کاظم هم روایت شده است که فرمود：جدوپدرم درخواب به من فرمودند：ای موسی!ازین کنیزبهترین اهل زمین بعدازتوبدنیامی آیدنامش راعلی بگذارکه بزودی خداوندعدل ورأفت ورحمت رابااوظاهرمیکندخوشابحال کسیکه اوراتصدیق کندووای برکسی که اورادشمن داردوانکارکند.
امام شبها کم می خوابیدوازابتدای شب تاصبح بیداربودبعدازنمازصبح هم تاطلوع آفتاب به عبادت خدامی پرداخت ایشان پس لزطلوع آفتاب به سجده می رفت وتابالا آمدن خورشیددرهمان حال بوددرهرسه روزیکبارختم قرآن میکردآنهم قرآن خواندنی باتفکردرآیات بسیارروزه میگرفت ودرتاریکی شب صدقه میداداوعابدترین شخص درزمان خودبودوبااین حالعبادت رافقط نمازوروزه نمی دانست ومیفرمودعبادت زیادی روزه ونمازنیست بلکه بسیاراندیشه کردن درامرخداست.
امام رضا هیچگاه کلام کسی راقطع وحاجت نیازمندی راکه مقدوربورردنمیکردایشان درحضورکسی پای خویش رادرازنمیکردوبه چیزی تکیه نمی داددرخنده خویش به لبخندوتبسمی اکتفامیکرداوباغلامان خویش بخوبی سخن میگفت وبه آنان بی احترامی نمیکردوباآنان برسریک سفره غذامیخوردآنحضرت کاسه بزرگی نزدیک سفره می گذاشت وبهترین قسمت ازهرغذایی که درسفره بودداخل آن میریخت ومیفرمودآنرامیان نیازمندان تقسیم کنند.
امام رضا(ع)فرمودند：کسیکه توان جبران گناهانش رانداردزیادبرمحمدواهل بیتش صلوات ودرودبفرستدکه هماناگناهانش اگرحق النلس نباشدمحوونابودگردد.